Repetitie 3 en 4: Fysiek groepswerk, beelden en film

In de ochtenden besteed ik weer veel aandacht een fysiek groepswerk. We improviseren in beweging zonder af te spreken wie de leider is, doen varianten op de leider/volger oefeningen. Ook doen we een nieuwe oefening: bewegen met de restrictie van een bepaalde afstand. De speler begint met beweging ‘in’ 1 centimeter. Dit loopt vervolgens op naar 5, 10, en 50 centimeter en eindigt met beweging ‘in’ 1 meter. Met ‘in’ bedoel ik niet dat de speler op de vierkante centimeter moet bewegen. De speler kan alle bewegingen maken en overal naartoe bewegen. De enige restrictie is, dat de bewegingen niet groter mogen zijn dan 1 centimeter. Bij de beweging ‘in’ 1 meter zijn alle bewegingen dus zo groot als 1 meter. Dit moeten alle bewegingen van het hele lijf zijn. Voor de spelers is het in eerste instantie erg zoeken. Binnen de beperking van een bepaalde afstand voelen ze zich opgesloten en niet vrij om te bewegen. Als ze echter onderzocht, ontdekt hebben wat er allemaal mogelijk is binnen deze beperking, zijn ze bezig met vrijer, gemakkelijker bewegen. Ze vervallen niet in ‘jazzdans’ of anderzijds bedachte danspassen, maar zoeken en onderzoeken. Het hele lijf (niet alleen armen en benen) komt in beweging, er is een grote afwisseling,onvoorspelbaarheid en mooie concentratie. Dit maakt het heel interessant om naar de kijken.

Ik laat ze in deze concentratie en openheid tot onderzoeken verder werken. Ze werken 10 verschillende manieren van ‘fysiek houvast’ bij elkaar zoeken uit en zetten elkaar fysiek klem.  De beelden die hieruit ontstaan wil ik later weer gebruiken.

In de middagen kijken we naar verschillende beelden en films: de spelers namen zelf beelden van ‘klem’ zitten mee. De ruimte ligt vol met schrijnende, benauwende en absurde beelden. Vanuit deze sterke beelden maken we korte scenes.
We kijken samen naar een korte registratie van ‘Wrak’, de fysieke voorstelling die ik eerder maakt. Ze krijgen de spelers een idee van de stijl. Die stijl hebben ze tijdens het werken al ervaren, nu krijgen ze het beeld van de toeschouwer erbij.
We kijken ook naar de poetische documentaire ‘Staat van Angst’ die Nicky Maas maakte over het gedrag van het publiek na de gebeurtenis van de Damscheeuwer en naar fragmenten van de film ‘The ‘March of the Penguins’. Het groepsgedrag, het beschermen of juist verstikken van elkaar in een kluitje, het letterlijk bevriezen van angst (of juist bevriezen tegengaan met elkaar) raken aan het thema van ‘Klem’.