Repetitie 9 en 10- Muziek, ritme en details

Van de muzikant krijgen we goede tips over het lopen in formatie. Hoe kun je allemaal precies tegelijk beginnen? Hij heeft dit geleerd van het leger, waar hij vaak speelt bij ceremonies.  Hij herkent ook de beklemming en de sfeer van het stuk hierin. De muziek die ik nu gebruik werkt voor hem niet, het ondersteunt niet de sfeer die ik zoek. We hebben het een tijdje over de muziek. Kies ik andere muziek? Neem ik de passen van de acteurs op? Of wil ik live muziek? Het moet de scene niet teveel ‘inkleuren’, zodat het publiek ook de eigen verbeelding kan gebruiken.  Te (melo)dramatisch, te grappig of een zangstem brengt het publiek juist verder van de performance af. Interessant om hierin te zoeken.

De volgende repetitie hebben we allemaal muziek bij ons, die we rustig beluisteren. We kiezen aan aantal nummers en proberen die in de scene uit. Uiteindelijk komen we uit op muziek van ‘Les Ballets C. De la B, gespeeld door het Kirke String Quartet. Tot mijn verbazing past de muziek (met de verschillende ‘kleuren’,  accenten en veranderingen) precies op het stuk dat we hebben gemaakt. Alsof er een universeel uitgangspunt is bij het maken van een muziek-of dansstuk. Of is dit ‘gewoon’ muzikaliteit?

Patrick komt kijken en voelt duidelijk de beklemming en de flow van het stuk. Er zijn nog een aantal overgangen waar we wat meer rust moeten nemen, of waar er nog onduidelijkheid bestaat bij de spelers. Dat is dan ook voor het publiek voelbaar. Met als resultaat dat ze minder ‘voelen’ waar het over gaat, maar gaan nadenken ‘waarom het zo gaat’. Ik vind het heel leuk dat we nu de tijd hebben om uit te proberen hoe kleine details het stuk veranderen. Een blikrichting, een extra ademhaling, een langere stilte. En het effect daarvan.
Patrick: Het is alsof er zich een gedicht voor je afrolt.
(Ja! Dat wilde ik horen!)